Uwaga!

Poniższe Polskie Normy – zgodnie z art. 5 ustawy z 12 września 2002 r. o normalizacji (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1483) – przeznaczone są do dobrowolnego stosowania i nie są obligatoryjne, co oznacza, że jeśli nie uwzględniono kierowania się nimi w umowie, to normy te można wziąć pod uwagę, ale nie trzeba. Jeżeli odbierający izolacyjną szybę zespoloną chce usunięcia usterki mieszczącej się w poniższych normach, może zastosować przepisy ustawy o prawach konsumenta. Pamiętać jednak trzeba o kierowaniu się zdrowym rozsądkiem.

F.1 Postanowienia ogólne

Niniejszy załącznik ma zastosowanie do oceny wizualnej jakości izolacyjnych szyb zespolonych wykonanych z komponentów szklanych określonych w 5.2.

Wymagania dotyczące jakości optycznej i wizualnej dla komponentów szklanych powinny pochodzić z odpowiednich Norm Europejskich.

W Tablicach od F.1 do F.3 podano maksymalną wadę dopuszczalną dla izolacyjnej szyby zespolonej, a także uszkodzenia specyficzne dla zestawu. Tablic tych nie należy stosować do izolacyjnych szyb zespolonych z co najmniej jednym komponentem wykonanym ze szkła wzorzystego, szkła zbrojonego, wzorzystego szkła zbrojonego, szkła ciągnionego, ognioodpornego szkła warstwowego.

Tablice dotyczą izolacyjnych szyb zespolonych typu A, B i C.

F.2 Warunki obserwacji

Szyby należy badać w świetle przechodzącym a nie w odbitym.

Niezgodności nie należy zaznaczać na szybie.

Izolacyjne szyby zespolone należy obserwować, z odległości nie mniejszej niż 3 m od wewnątrz na zewnątrz i pod kątem widzenia możliwie prostopadłym do powierzchni szkła, przez maksymalnie jedną minutę na m2. Oceny dokonuje się w warunkach rozproszonego światła dziennego (np. zachmurzone niebo), bez bezpośredniego światła słonecznego lub sztucznego oświetlenia.

Izolacyjne szyby zespolone oceniane z zewnątrz należy badać w stanie zamontowanym, biorąc pod uwagę zwykłą odległość widzenia wynoszącą co najmniej 3 m. Kąt widzenia powinien być możliwie prostopadły do powierzchni szkła. Na Rysunku F.1 zdefiniowano następujące strefy obserwacyjne.

F.3 Izolacyjna szyba zespolona wykonana z dwóch tafli szkła monolitycznego

F.3.1 Wady punktowe

Maksymalną ilość wad punktowych zdefiniowano w Tablicy F.1 .

F.3.2 Pozostałości

Maksymalną dozwoloną ilość punktowych pozostałości i plam zdefiniowano w Tablicy F.2.

F.3.3 Wady liniowe/wydłużone

Maksymalną liczbę wad liniowych/wydłużonych zdefiniowano w Tablicy F.3. Zarysowania włosowate są dozwolone, pod warunkiem że nie tworzą klastrów.

F.4 Izolacyjne szyby zespolone inne niż wykonane z dwóch monolitycznych tafli szkła

Dozwoloną liczbę niezgodności zdefiniowaną w F.3 zwiększa się o 25 % na dodatkowy komponent szklany (w oszkleniach wieloszybowych lub w komponencie ze szkła warstwowego). Liczbę dozwolonych wad zawsze zaokrągla się w górę.

PRZYKŁADY:

• Trzyszybowa szyba zespolona wykonana z 3 monolitycznych szklanych tafli: liczbę dozwolonych wad wg F.3
  mnoży się przez 1,25.
• Dwuszybowa szyba zespolona wykonana z dwóch szyb warstwowych